4 mei 2019. Naar Carrapateira.

Om 9.30 u brengt een hevige taxi ons naar Arrifana. Hij zet ons af in de middle of nowhere. Je krijgt even het gevoel 'zoek het nu maar uit. Zie dat je in Carrapateira geraakt.' Natuurlijk hebben we onze plannetjes en goed uitgeschreven begeleiding.  Dus monter op pad.  Wisten wij veel dat we 1 heel uur zouden verloren lopen , die dag...

De weg was prachtig groen en golvend en verliep grotendeels door het binnenland. Soms was het moeilijk te gissen welke inslag we moesten nemen. En ja, rond de middag liep het even fout... 18,7 werden 22 kilometers. De zon was ongenadig en dat maakte de trip zwaar. Het laatste stuk was langs het strand van Bordeira. Zalig die stapschoenen uit en met de voeten het water in. Even gezellig 'goeden dag ' zeggen geen tegen de naakte man. Of hij iets terug zei weet ik niet, ik wendde vlug de ogen af...🤗

Met het bijna verlaten strand verwelkomde het lieflijke Carrapateira ons. Hier blijven we 2 nachten... ons hotelletje verwelkomde ons minder gezellig. B & B Caro is een overblijfsel van de jaren 60...hippietown.

Bij het binnenkomen staat een jonge, wilde boer aardbeien te verkopen aan de toog. De eigenaresse wil niet. Hij biedt ze mij aan. Ik denk om te proeven en heel er eentje....ik knik en zeg lekker . Voor ik het besef heb ik die 4 kilo aardbeien gekocht.... 7 euro! Jo en en serveerster kijken bedenkelijk....help, wat doe ik hiermee?

's Avonds is er een 1 persoonsfestivalletjë... we zullen er geen last van hebben.... we hebben onze twijfels in deze dredlocktent. We voelen ons ietsje te oud hiervoor en gaan eten in een aangerade gelegenheid ets verder. Super dorade eet ik daar en Jo koos een super wijn. Hier zullen we nog 2x terugkomen....