Dinsdag, na de vlucht.

Goede morgen,

Het was vandaag een super heavy dagje. Na de fantastische  vlucht over de Everest waren we een beetje ' high in the sky ' , maar klaar voor een drukke en lange dag vol verrassingen.

Een ontbijtje in de zon en een meditatie moment bracht ons 'back to earth'.  Ja Line, het gaat hier inderdaad soms zweverig aan toe. Meditatie en verhalen over Shiva en zijn collega goden waren een voorbereiding op bezoek aan de rivier waar de lijkverbrandingen gebeuren. Het bedevaart en crematieoord Pashupatinath .  Elke Hindoe krijgt deze begrafenis en liefst binnen de 24 uur. Erg imponerend om te zien.   Een hele  film speelt zich af aan de rivier, de Bagmati. Wij droegen ons steentje bij en offerden ook en kregen gelijk de zegen...zie foto.. Eigenlijk voelde ik me er niet zo happy bij. Ik weet er te weinig van en sta er wat sceptisch tegenover..

Dan verder naar  tehuis van de oude Nepalezen zonder familie, Nooit zo mooie , oude fotogenieke mensen gezien... Tussen en in de oude gebouwen , tempels en tempeltjes huizen de ouderlingen. Sommigen  niet zo bejaard, anderen zweverig ,niet van de wereld. Oude mensjen hangen rond en genieten van de zon en / of de slaap.

De lunch om 14.00 u bracht verkoeling en  rust. Temeer daar ik mijn hoofd aan die kleine deurtjes flink gestoten had en 5 min later ne ferme totter deed.  We eten 2x per dag "Dal Bath"., een rijst curry gerecht met linzenbouillon en spinazie. Toch zijn hier veel variaties in en smaakt het steeds lekker en anders..

Toertjes draaien rond de grote stoepa van Boudha is onze volgende activiteit en is een zalig tijdverdrijf voor menig Nepalees . Steeds in 3voud  wandelen rond de grote buik, de stoepa van Bodhnath.. Winkeltjes kleuren de zijkanten en opvallende figuren poseren her en der of kuieren gewoon tussen de menigte die meer en meer  aangroeit naar de  de avond toe.

Dan verder naar een weeshuis, geleid door een Belg.  Het locatie was afgelegen en moeilijk te vinden. We arriveerden bijna 2u te laat. mede door de incompetentie van onze jonge chauffeur en de archi slechte wegen. Enfin, eenmaal aangekomen waren we verrast.  In een mooi nieuw gebouw kunnen  70 kinderen opgevangen . worden , zo vertelde een super enthousiaste Lierenaar ons. Hij woont en werkt hier al 20 jaar. Na de grote aardbeving van 2015 zaten ze in zak en as..bijna letterlijk. Dankzij giften uit België hebben ze nu prachtige gebouwen. Het was wel een reuzenwerk. Ze zijn dan ook super content en nog steeds heel gedreven. We mochten mee theedrinken, de speel en slaapzalen bezoeken en verbaasd staan over zoveel drive en werkijver.   Er is veel armoede in Kathmandu maar er wordt aan gewerkt en er zijn vele goede initiatieven....

Een licht diner aan de grote stoepa sloot onze dag af. Zie foto.

En als ik dan niet een tand of 2 had afgebeten en op de kamer een bloedneus kreeg zou het een compleet fantastische dag geweest zijn..

Klaar voor de volgende.

Kus

Heidi