Donderdag . wandeling en training.

Puerto Varas  is een koloniaal aandoend dorp, met veel Duitse invloeden en 'Wilde Westen allures '. John Wayne kan hier alle momenten zijn opwachting maken. Hij stapt dan van zijn paard en loopt één  van de vele outdoorwinkels binnen. Komt buiten met de laatste nieuwe Jack Wolfskintrui , gaat in een panaderia  een apfelstrudel eten. Hij drinkt er een halve liter pint bij. Dat is zo ongeveer de sfeer die hier hangt. Wil je flesjes water en picknick kopen, dan moet je langer zoeken.

We gaan wandelen vandaag.

Onze  wandeling zou 50 km verder beginnen. Blauwe Busjes rijden af en aan.  Alle 30 min. We laten ons naar het begin van een nationaal park brengen, is precies het einde van de wereld. Ik vergeet mijn wandelstok in de bus. Locals wensen ons goede moed en vertellen dat de poemas honger hebben. Willen ze ons schrik aanjagen?  vragen we ons af... We vragen voor alle zekerheid uitleg aan de  boswachter.  Maar die kan ons geen duidelijk uitgestippelde wandeling geven. We nemen dan maar het busje terug, naar de  vorige stop, aan de watervallen. Chauffeur geeft me mijn vergeten wandelstok . 

Lieve mensen maar geen goede wandelinguitstippelaars...     🙄  Nu eerst naar de prachtige watervallen. Zoals je ziet op de foto's zijn ze vrij impressionant.  Waar gaan we nu wandelen ... ?  Na veel 5en en 6en vinden we iets dat op het begin van een wandeling lijkt. Brede lavastroomweg met skipiste afmetingen.  Zacht, heel zacht aan de voeten. Toch moet het hier zijn. Dus wij op weg. De Osorno ligt voor ons en komt steeds dichter bij. Het is moeilijk stappen in de mulle lava. Geeft een surrealistisch gevoel. Achter de bocht zal het beter zijn.  Of achter de volgende..? Of zou er een lavastroom aankomen... ik ben er niet gerust in , we stappen verder. Trouwens Suzy en Line gaan er eerst aan😙, want Marleen en ik blijven wat achter...

Als dan de lavaweg in een uitgedroogde rivierbedding met rotsformaties overgaat , de zon weg is, en miezerregen komt, ja dan begint de fantasie bij de andere ook te werken en besluiten we terug te keren. Miezerregen wordt druilregen. De oorspronkelijk mooie uitzichten laten het afweten. We wandelen in maanlandschap.

Opgelucht en doornat komen we terug aan de weg.... en ja, busje komt zo. En breng ons weer naar Varas voor een ...Apfelstrudel en een glas wijn.... meer moet dat ni zijn.

Maar we hebben er bijna 20 km opzitten en voelen ons, ondanks de kou en de regen super. We zijn er klaar voor.

Dineren doen we in dichtst bij zijde restaurantje. Lekker en plezant.

Seffens inschepen op de Navimag.  4 dagen op een expeditieboot. Dat kan 4 dagen mailstilte betekenen. Tenzij ik de kapitein eens diep in zijn ogen kan kijken.

Heidi.